 |
||
© La Voz de Galicia (2010) © Campaners de la Catedral de València (2024) campaners@hotmail.com Actualización: 23-04-2024 |
||
Tocan a defunto as campás da igrexa vella de Arteixo. Toda a mañá. á sombra da fachada principal, Soledad tira dunha corda. Espera e logo tira da outra. é unha das poucas campaneras que quedan en Galicia, do mesmo xeito que a vella igrexa é das poucas que se resiste ao pequeno dispositivo electrónico que extingue o vello oficio de campanear. Un martelo, un motor e un temporizador encárganse agora. Tamén en Morás, a parroquia da que Soledad é orixinaria e onde as campás xa non se tocan a man. Di que o verdadeiro campanero é o seu marido, quen aínda recorda moitos dos extensos códigos que son capaces de transmitir as campás. O matrimonio encargouse delas en Morás durante máis de 20 anos. En cada festa, cada defunto, cada misa... «Aquí, como aínda non puxeron a electrónica, chámannos ás veces». Un servizo, como as necrolóxicas: tres horas pola mañá e dúas pola tarde difundindo a mala noticia. Ata que se produza o funeral, cun campaneo distinto. ¿Deprímelle a Soledad a extinción dos campaneros, a invasión electrónica? «Aí non podémosnos meter. Isto é como ao que lle quitan ou posto de traballo nunha fábrica. Se non é seu, ¿que lle vai facer?».
|
||
© La Voz de Galicia (2010) © Campaners de la Catedral de València (2024) campaners@hotmail.com Actualización: 23-04-2024 |
||