A campá, tras pódaa integral realizada ao carballo hai pouco máis de catro anos. Ao fondo, a torre da igrexa. - Autor: PONTE, Cristian
Na entrada da igrexa da Vila de Abade, en Tordoia, unha campá recibe aos fieis colgada dun carballo. A quen están adoitados xa non lles chama a atención, pero para os de lonxe aínda é un feito insólito, e de cando en vez achégase alguén a vela. Tempo houbo para habituarse: foi colgada entre o 62 e o 63, sinala Cristian Ponte, da asociación de veciños, tras a consulta cos máis vellos do lugar. Levaba pouco tempo destinado o párroco, José Manuel Fontela, que aí segue. Recorda o proceso. Había que comprar unha, e el tiña unha xa mirada, pero houbo veciños que contactaron con outro representante e resultáballes máis barata. Pero o barato, ás veces, salgue caro: non cabía no campanario. Claro que estaba prevista unha ampliación, pero non chegaba. Ocorreu que houbo que celebrar un enterro e, ante a necesidade -explica- optaron por colocala na árbore para tocar a morto. Algo provisional, claro. E xa van máis de 50 anos.
Despois veu a outra, a que si cabía, e incluso se falou de entregar a grande para obter unha rebaixa, pero ao final quedaron todas: as dúas de arriba e a do carballo. Esta tocou bastante tempo, ata que unha vez se caeu. Non pasou nada, só un susto. Pero quitáronlle o badajo e desde entón só soa co vento.
Está sostida por uns cables metálicos. Antes tiña tamén un pau de ferro atravesado, pero cambiárono tras a última gran poda, no 2011. Sorprende como han rebrotado as ramas en tan pouco tempo. «Igual a campá lle fai ben», chancea o párroco. quen a denomina «a campá volante». Non só por colgar, senón porque nestes anos ha ir ascendendo, conforme crecía o carballo, que tamén serve de taboleiro de anuncios e ten unha base frontal ríxida para que os lectores non pisen charcos.
Conta Ponte que cada casa pagara unhas 100 pesetas para a compra, e que varios homes tiveron que axudar a subila, porque pesa sobre 200 quilos. Á vista, parece segura, e gañouse tan ben o sitio que ese parece o seu lugar natural.
Máis de medio século á fronte da parroquia
A Vila de Abade está situada en terra de límites, onde unha comarca empeza e outra acaba, a de Ordes (á que pertence, o mesmo que a próxima Rodís, en Cerceda) e a de Bergantiños, cos extremos da parroquia carballesa de Rus. Os veciños non entenden de limites administrativos, así que o fluxo con veciños con Carballo ou A Silva é moi frecuente.
É zona elevada, fría no inverno, e cun chan riquísimo en titanio, o mesmo que na próxima Anxeriz, onde un día deixou de extraerse.
Justo nesa época de riqueza mineira chegou ao lugar José Manuel Fontela. Natural da zona do Ulla, foi ordenado no 58, e máis ou menos dous anos máis tarde, no 60, foi destinado a este lugar que para moitos segue sendo Viladabade, ou incluso Villadabad, como se mandaba escribir naqueles tempos e aínda ten o seu efecto en moitos veciños que creceron coa toponimia deturpada, pero da que é moi difícil desprenderse. Fontela leva, xa que logo, 55 anos á fronte dos fregueses, unha parroquia (Tordoia ten 10) extensa, con 24 lugares, e algo menos de 500 habitantes. Houbo moitos máis, pero a emigración, sobre todo a Suíza, fixo estragos.
O cura encárgase ademais de Xesteda, en Cerceda, que é onde vive, e de Andoio, en Tordoia. E eses 55 anos de exercicio continuado no mesmo lugar convérteno no cura máis veterano ligado a un sitio na comarca, catro anos por encima do de Canduas ou o de San Cremenzo de Pazos, por exemplo.
 |
||
© La Voz de Galicia (2015) © Campaners de la Catedral de València (2024) campaners@hotmail.com Actualización: 18-04-2024 |
||