Campana del Señor (1) - Santuario de Nuestra Señora del Cid LA IGLESUELA DEL CID (ARAGÓN)

Campana del Señor (1) - Santuario de Nuestra Señora del Cid - LA IGLESUELA DEL CID (ARAGÓN)

(Referencia 12640)

Localización Espadaña
Diámetro (en cm) 55
Peso aproximado (en kilos) 96
FundidorROSES VIDAL, MANUEL (VALÈNCIA)
Año fundición 1944
Descripción La campana cuenta con la siguiente inscripción en el medio: "CAMPANA DEL SEÑOR / LA IGLESUELA DEL CID 1944". En ella indica la dedicación de la campana, el año de fundición y el nombre del pueblo para el que fue hecha. El hecho de indicar el nombre del pueblo se debe a que durante la Guerra Civil (1936-1939) centenares de campanas fueron retiradas de los campanarios sin control ni inventario, por lo que en acabar la Guerra muchas no pudieron ser recuperadas por no indicar la procedencia en las inscripciones. Para evitar este hecho de nuevo fue muy comun a partir de 1939 incluir el nombre del pueblo, facilitando así la identificación. Por último cuenta con la marca de fábrica: "FUNDICION / DE / MANUEL ROSES VIDAL / HIJO DE M. ROSES SANTOS / VALENCIA".
tercio (T) (2 cordones)
(cenefa vegetal)
(2 cordones)
(guirnalda)
Medio (M) (00) (Anagrama de Jesús)
(03) "CAMPANA DEL SEÑOR / LA IGLESUELA DEL CID 1944"
(06) (marca de fábrica) "FUNDICION / DE / MANUEL ROSES VIDAL / HIJO DE M. ROSES SANTOS / VALENCIA".
(09) (Cruz)
Medio pie (MP) (3 cordones)
(cordón)
(guirnalda vegetal)
Pie (3 cordonesa)
Toques tradicionales de campanas Según testimonios orales la campana era repicada para el culto de la ermita. Cuando se acercaba una tormenta se tocaba para avisar del peligro a las gentes que trabajaban en la zona.
Toques actuales de campanas Repique para el culto de la ermita.
Yugo Madera Original.
Estado actual Se encuentra en buen estado de conservación, instalada en uno de los vanos de la espadaña con yugo de madera. Cuenta con una cadena atada al badajo para repicar desde el interior de la ermita.
Mecanismos de toque Cadena al badajo.
Intervenciones En el año 1936 se perdieron las dos campanas de la ermita. Con la finalidad de llenar el vacío dejado por esta destrucción fue fundida en el año 1944 una campana nueva. La fundición fue hecha por Manuel Roses Vidal, que tenía los talleres en el Grao de Valencia y la campana fue pagada por varios vecinos del pueblo.
Protección Protección genérica al encontrarse en un BIC declarado.
Valoración Campana interesante. Puede refundirse en caso de rotura tras su documentación.
Instalación La instalación es original y debe ser conservada para proteger la sonoridad y otros valores culturales. Cualquier mecanización deberá conservar estas cualidades, reproducir los toques tradicionales y no impedir los toques manuales.
Notas Las medidas son aproximadas.

Autores de la documentación

  • ALEPUZ CHELET, Joan; RUIZ i ENGRA, Toni; SARRIÓ ANDRÉS, Pau [Documentación de la campana] (18-07-2015)
Editor de la ficha ALEPUZ CHELET, Joan
Actualización 09-08-2015
3 Fotos
  • Ficha reducida (PDF)
  • Volver a la página anterior
  • Menu inicial CAMPANERS DE LA CATEDRAL DE VALÈNCIA
    Campaners de la Catedral de València
    © Campaners de la Catedral de València (2024)
    campaners@hotmail.com
    Actualización: 29-03-2024
    Convertir a PDF

    Connectats: 72 Visitants: 71 Usuaris: 1 - servidor