Prima solemne (5) - Catedral de San Martiño - OURENSE (GALICIA)

(Referencia 4947)
  • Arquivo sonoro da campá

  • Localización Cuarto das campás
    Diámetro (en cm) 90
    Altura do bronce 80
    Bordo 10
    Peso aproximado (en quilogramos) 422
    FundidorSOTO
    Ano de fundición 1879
    Descricion A campá, unha das máis modernas, ten con todo características moi interesantes. Na parte superior combinan o latín e o español, con algúns erros: "SANTA MARIA ORA PRONOBIS SOTO ME HIZO" que deberon escribir SANCTA MARIA ORA PRO NOBIS. SOTO ME HIZO.
    A expresión vén das letanías, e é moi habitual. Con todo o fundidor SOTO non aparecera ata esta campá.
    No medio hai unha gran cruz de calvario mal orientada (cara a dentro) e unha pequena cruz sobre unha especie de montaña na parte exterior.
    No medio pé pon unha expresión que se adianta, moitísimo, ao seu tempo: "SOY DE ... SANTA YGLESIA CATEDRAL DE ORENSE AÑO DE I879" posto que non é habitual, nin sequera no un por cento das campás que poña a súa ubicación, polo menos ata a guerra civil, en que se destruíron e baixaron tantas, mal documentadas, que non sabían de onde procedían. Sobre todo a partir de 1939 as campás si que adoitan levar a ubicación, pero antes é realmente moi estraño.
    Con todo utiliza dous arcaísmos: o AÑO DE e a numeración utilizando un I mayúscula no canto dun 1 para o milleiro; esta utilización desaparece na maior parte de campás cara a 1820.
    A expresión ANNO DE, que logo pasa ao español como AÑO DE ten moi seguramente a súa orixe no ANNO D, é dicir ANNO DOMINI, ou ANO DO SEÑOR, que logo se converteu en ANO DE, ben por descoñecemento do latín, ou ben por unha secularización da sociedade.
    Terzo (T) (2 cordóns)
    "SANTA MARIA ORA PRONOBIS SOTO ME HIZO"
    (2 cordóns)
    Medio (M) (00) (cruz sobre unha especie de montaña)
    (2 cordóns)
    (06) (gran cruz de calvario)
    Medio pé (MP) (2 cordóns)
    "SOY DE ... SANTA YGLESIA CATEDRAL DE ORENSE AÑO DE I879"
    (2 cordóns)
    Prima Fa 4 -48
    Hum La 3 +00
    Terceira Si 4 +00
    Quinta Re 5 +19
    Oitava La 5 -22
    Toques tradicionais de campás A campá balanceaba para os toques de coro solemnes, como noutras catedrais de Galicia, mediante unha soga e unha palanca. Nunca chegaba a voltear.
    Tamén participaba en diversos repeniques.
    Toques actuais de campás Diversos toques entre eles o volteo simulado.
    Cepo Madeira
    Estado orixinal Eixes abacelados, sobre unha plancha de ferro adaptada.
    Estado actual Cepo propio de campá de abalo, con eixes abacelados e maior contrapeso.
    O cepo pintado con almagre, de cor vermella.
    O mazo motorizado pega baixo, con perigo de rotura.
    A campá atópase por fóra da rexa de protección contra as aves, de modo que está exposta aos seus excrementos. A campá ten unha espesa capa de excrementos pola parte interior que impide a súa documentación.
    Mecanismos de toque (03) (mazo motorizado)
    Actuacións urxentes Debe regularse o mazo para que pegue correctamente.
    Propostas A campá debe ser limpada, por dentro e por fóra, para recuperar a sonoridad orixinal.
    Debe orientarse correctamente, é dicir coa cruz maior cara á parte exterior da torre.
    O cepo de madeira debe ser restaurado, conservando na medida do posible todas as partes orixinais incluídos os herrajes, substituíndo os cojinetes por rodamientos autocentrados, así como aqueles elementos que esixa a seguridade. Non obstante as partes substituídas serán iguais ás orixinais.
    O cepo debe conservar a súa cor vermella orixinal.
    O badalo será das mesmas características que o actual, incluído tamaño da bóla e peso.
    A campá debe ser dotada dun electromazo, situado á beira esquerdo, e dun motor de impulsos coa súa correspondente roda para reproducir os toques orixinais e non impedir os posibles toques manuais.
    Vistos os problemas de conservación debidos ás aves, é imprescindible que a rexilla de aceiro inoxidable que impide a súa entrada na sala sitúese a nivel do muro exterior, de modo que a campá quede protexida, accesible tanto para os toques como para a súa conservación e visible desde a rúa. Para iso sería conveniente retranquear os soportes de maneira que a campá poida balancear sen tropezar coa rexilla.
    A vigueta sobre a que repousa o electromazo, así como este anticuado mecanismo deben ser desmontados e baixados da torre.
    Ningunha das campás litúrgicas debe tocar as horas ou os cuartos do reloxo, xa que para iso están as súas campás correspondentes, situadas tanto por acústica como por simbolismo noutra torre diferente. Tampouco deberán imitar o volteo, que non é propio desta torre nin das súas campás.
    Esta campá poderá oscilar e repicar pero en ningún caso volteará, por ser costume contrario a esta Catedral.
    Protección Protección genérica ao atoparse nun BIC declarado.
    Valoración Campá interesante. Pode refundirse en caso de rotura trala súa documentación.
    Instalación A instalación é tradicional e debe ser conservada para protexer a sonoridad e outros valores culturais. Calquera mecanización deberá conservar estas calidades, reproducir os toques tradicionais e permitir os toques manuais.

    Autors da documentación

    • CALVETE HERNÁNDEZ, Pascual [Catedral de Orense] (1991)
    • ÁLVARO MUÑOZ, Mari Carmen; LLOP i BAYO, Francesc (21-07-2006)
    Editor da ficha LLOP i BAYO, Francesc
    Actualización 27-10-2016
    41 Fotos
  • Ficha reducida (PDF)
  • Volver á páxina anterior
  • Menú inicial CAMPANERS DE LA CATEDRAL DE VALÈNCIA
    Campaners de la Catedral de València
    © Campaners de la Catedral de València (2024)
    campaners@hotmail.com
    Actualización: 29-03-2024
    Convertir a PDF

    Connectats: 109 Visitants: 109 Usuaris: 0