15210 NOIA
| Data de construción | Século XVIII. |
|---|---|
| Descricion |
Igrexa do século XVIII feita a base de perpiaño granítico, con planta de cruz latina dunha soa nave e con cabeceira cadrada. A igrexa posúe cuberta a dúas e tres augas. A capela maior atópase na cabeceira e, xunto a ela no muro Norte, a sancristía (de planta rectangular) á que se accede dende o presbiterio. A fachada principal posúe porta alintelada, unha fornela coa imaxe de Santo Antonio de Padua, unha xanela rectangular con vidreira, e un escudo heráldico. O conxunto remata con dous pináculos de bóla nos extremos da cornixa, e unha torre campanario de planta rectangular dividida en dous corpos, todos eles con balaustrada metálica. O corpo superior posúe cúpula sobre tambor e cruz pétrea de remate. No interior da igrexa podemos ver un retablo do século XVIII que, no ano 1866, se trouxo dunha ermida situada nun dos montes da contorna. O retablo posúe restos da antiga policromía e nel podemos ver imaxes dos evanxelistas, e as escenas da Paixón de Cristo e do martirio de San Amaro (patrón da antiga ermida), a adoración dos fieis e o seu traslado a Venecia. O escudo heráldico que vemos na fachada principal da igrexa nos fala do pasado desta igrexa, xa que antigamente era unha capela particular fundada polo cóengo da Catedral de Santiago, Antonio de Castro Romero, quen a doou posteriormente ao Arcebispado de Santiago en 1847. No ano 1849 convértese en igrexa parroquial. |
| Campás | 2 campás. |
| Autor | |
